Verhuisbericht

Zoals alles in Afrika gaat nooit iets volgens plan. Deze keer lekker in ons voordeel, want we zijn vandaag online!

Na bijna 2 maanden in onze tent gewoond te hebben, zijn wij op 20 oktober verhuisd naar onze rieten villa met grasdak.
Het heeft de werkers aardig wat zweet gekost om de cementvloer, de rieten muren en het grasdak te maken. Wat te denken van de ramen die gemaakt zijn van kippen- en muggengaas?!
Op 1 klein tafeltje, een paar spijkers en de cementvloer na is alles gemaakt van materiaal uit de natuur rondom het kamp, zoals de bedden, kasten, tafel en stoelen.
Het leuke is dat het huisje voor ons (en latere vrijwilligers) is gebouwd en we het dus naar onze eigen smaak konden inrichten. Om het extra gezellig te maken hebben we de muren beplakt met foto's en kaartjes en onze kledingkast met berichtjes van deze site.
Als het gaat om de voorzieningen bij ons huisje--> nog Afrikaanser geworden. Bij koken buiten op open vuur, bij slecht weer hebben we 1 gaspit. Ongeveer 30 meter bij ons huisje vandaan zijn de wc, douche en afwasbak te vinden, zonder verlichting. De wc is een longdrop, zo'n gat in de grond waarbij je nooit alleen bent, de vliegen houden je graag gezelschap. De douche is een vlonder onder een boom waaraan een douchekop bevestigd is (op de foto moet je even zoeken) waar, wanneer je vuur gemaakt hebt, warm water uit komt :)
Sinds gister hebben we de luxe van een koudwaterkraan net buiten onze omheining. Nu kunnen we ons groententuintje beginnen binnen de omheining. We zitten d.m.v. een rieten omheining lekker van de rest van het kamp afgeschermd, ons eigen stekkie. Zodat bezoekers niet direct bij ons binnen kijken.
We genieten dus volop van het traditionele leven in en om ons hutje.
Ben je in de buurt, kom gerust langs voor een kop koffie of thee. Mocht je koffie willen, neem dit dan zelf even mee ;)

Ondertussen zijn we druk bezig geweest met de voorbereidingen van het weeskinderkamp wat we organiseren voor begin december, hier op het kamp. We willen met de kinderen een paar dagen bezig zijn met o.a. zelfvertrouwen, sociale vaardigheden (o.a. leren 'ja' en 'nee' zeggen), en emoties en gevoelens. Hierbij gebruiken we de 'Windows of Hope'-methode van Unicef. Deze methode is speciaal ontwikkeld voor Afrikaanse kinderen om hen bewust te maken van zichzelf, anderen en HIV/AIDS.
Het concept van het draaiboek is inmiddels af, dit moeten we nog bespreken met Ellen. Hierna kunnen we beginnen met het aanschrijven van allerlei bedrijven, winkels en organisaties voor sponsoring en donaties.
Wordt vervolgd...

Vorige week waren we de hele week samen op het kamp. Ellen en Leoni waren voor werk in Grootfontein. En ja, we boften want de waterpomp ging kapot. Nadat een werker h'm uit elkaar gehaald had, bleek dat er een onderdeel vervangen moest worden. De pomp is met behulp van een buurman van 7km verderop, opnieuw aangesloten zodat we wel water hebben maar het niet gefilterd is. Echt puur rivierwater :) Eerst moeten we dit water koken, afkoelen, filteren en tot slot in de vriezer zodat het te drinken is. Als het goed is kan Ellen vandaag het nieuwe onderdeel hier in Rundu ophalen...we zijn benieuwd.

In de week dat we alleen waren was er een nachtwacht. Ook wel bekend als de man met/zonder staart. Hij komt dan regelmatig wat zout of olie vragen. Hij komt dan eerst met de vraag: "Maybe you can help me."
Hieronder een kort gesprek tussen Laura en Johannes, de nachtwacht:

Johannes: 'Hello, tonight I have raddish for dinner.'
Laura: 'Hello Johannes, that's a nice dinner!'
Johannes: 'Ja', (schuifelt en kijkt onzeker rond in de stilte die volgt) 'Maybe you can help me.'
Laura: 'What do you need?'
Johannes: 'I need some raddish.'

Haha is dit niet grappig??

Einde van de cursus 'hoe eet ik een lekker diner'.

Wist je dat:
...het de hele vorige week 38 graden was?
...dit best warm is?
...we dinsdagnacht 12 mm regen gehad hebben?
...ons dak getest en waterproof is?
...onze gasvriezer door de wind uit ging?
...ons eten bedorven was?
...we nog steeds genieten hier?
...we elke avond diner bij kaarslicht hebben?
...een zwembad in de maak is?
...zodat we in de hitte een verkoelende duik kunnen nemen?
...we dit erg vervelend vinden?
...er weer 3 slangen en 2 krokodillen gesignaleers zijn?
...er 7 hanen geslacht zijn?
...Johannes deze koppen als delicatesse opeet?
...Laura ons 's morgens bij de dagopening voor het eerst op de gitaar begeleid heeft?
...Ze nog even hard door moet oefenen?
...Nienke erg trots is op haar speelkunsten?
...we erg blij zijn met de antivliegbrillen?
...ons visum voor de komende 3 maanden inmiddels ook rond is?
...er een stuk of 75 foto's op onze muren hangen?
...we dus echt wel aan jullie denken...op z'n tijd?
...de longdrop ook door de werkers gebruikt wordt?
...ze i.p.v. VOOR de pot, OP de pot staan om te gaan plassen?
...ze inmiddels een longdrop-plas-cursus gehad hebben?
...voor onze ramen rieten rolletjes als gordijnen hangen?
...Pauline, onze wasvrouw, deze gemaakt heeft?
...we onder een klamboe slapen?
...we een accu in ons huis hebben voor een lamp?
...deze opgeladen moet worden door zonnenpanelen?
...we samen voor een braai bij de buren geweest zijn?
...we hun daarvoor nog maar 1 keer gezien hadden?
...zij de volgende morgen met de hele familie inclusief boek en vishengels bij ons aankwamen?
...we in december bezoek krijgen van Corien?
...we dan lekker door Namibie gaan trekken?
...Laura dan parachute wil gaan springen?
...Corien ga je mee?
...Nienke nog in d'r broek poept bij het idee alleen al?
...Laura haar nog wel overgehaald krijgt?
...we zelfs post uit Zweden krijgen?
...dit niet de IKEA-gids is?
...we nu een ijsje gaan eten en dit bericht dus afsluiten met 'baie dankie' voor iedereen die aan ons denkt/iets van zich laat horen?
...we nog een dikke knuffel aan Sam geven?
...je ons brieven, kaarten, o.i.d., kan sturen, naar:
Philadelphia, foundation for orphans in distress, (T30/04)
P.O. Box 1559
Rundu
Namibia