een laatste lach EN traan...
Door: Laura en Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke en Laura
30 Januari 2007 | Namibië, Tjova
Hallllloooooo!!
't Is weer eventje geleden dat we de mogelijkheid hadden om op internet een bericht en foto's te plaatsen, maar vandaag zijn we d'r weer...voor de laatste keer vanuit Rundu...oke laten we het daar nog even niet over hebben.
Wat houdt ons zoal bezig hier de laatste tijd?
Even 3,5 week terugdenken.
Na oud en nieuw zijn we weer aan de slag gegaan met de oudercursussen. De thema's van deze workshops waren 'wezen en gehandicapten','goede voeding' en 'hygiene en gezondheid'. 't Is zo dat het nu erg lastig is om mensen op de cursus te krijgen omdat iedereen om zijn/haar land aan het werk is.
Zo ook 24 januari, veel mensen geinformeerd, posters opgehangen, etc, want ja, we hadden de verpleger van de kliniek uitgenodigd om te komen spreken over hygiene en gezondheid. Ja hoor, na 2 weken enorme hitte en geen 1 druppel regen...REGEN...iedereen die naar zijn land rende (op Afrikaans tempo) om te werken, tsja regen betekend eten...groot gelijk!
Dus bij ons op het terrein...9.00 uur...alleen de verpleger...
Gelukkig kwamen tussen 9.30 en 10.00 uur nog 4 mensen binnen gedruppeld en nog de werkers van het terrein, bij elkaar 7!
De verpleger was zeker een aanwinst, heeft er echt een leuke workshop van gemaakt!
Philadelphia had zeep van sponsors gehad, dus als ze een vraag stelde of een vraag goed beantwoorden kregen ze een blok zeep. Reken maar dat ineens iedereen een vraag stelde, wat hier helemaal niet gewoon is.
Na deze cursus zijn we met Angellini meegeweest de village in. Hier hoort wat uitleg bij.
Tijdens de cursus over wezen zagen we Angellini (25 jaar) voor het eerst. Zij heeft geen ouders of grootouders meer, wel een broertje van 14 jaar en zelf een kind van 1 jaar(?). Ze wilde graag weten hoe ze voor hun kon zorgen, ze vertelde dat ze (bijna) geen eten en kleding had. Ze zocht werk zodat ze voor hen kan zorgen.
Nou als iemand hier zegt dat zij wil werken om anderen te onderhouden betekend dat dat ze boven gemiddeld intelligent is hier!
We wilden haar graag verder helpen. Zij 'moest' een lijst maken van hulpbehoevende mensen in Tjova die zij kon helpen met bijvoorbeeld de was of water halen uit de rivier. Ja hoor, zij kwam een week later met een lange lijst van deze mensen. We zijn met haar langs deze mensen gegaan om te kijken of deze mensen niet zichzelf konden onderhouden of familie hadden die dat konden.
Afgelopen donderdag is ze bij een oma aan de slag gegaan om haar te wassen, water te halen en de was te doen.
Omdat zij deze vrouw helpt en dus de community ondersteunt krijgt zij in ruil daarvoor eten of kleding van Philadelphia. Als dit goed gaat kan zij ook aan de slag bij anderen mensen.
Het werk dat lukt vinden we erg leuk om te doen. Helemaal als we zo bij de mensen thuis komen.
Zo hebben we ook een paar huisbezoeken gedaan bij de mensen om te kijken wat zij willen leren en waar Philadelphia kan helpen.
Echt triest om te zien hoe bezopen de mensen 'smorgens al om 9.00 uur rondlopen!!
En dat spul moet voor de kinderen zorgen...
Het werk dat we plannen loopt uiteraard niet altijd zoals we gepland hebben.
Zo ook bij school. Wilden we na de vakantie gelijk weer onze groepjes op school starten zodat we het op tijd kunnen afronden, wordt er lekker tegen gewerkt, allemaal argumenten in de strijd gegooid. Wat blijkt 2 weken later, de lerares/tolk heeft het thuis te druk dus kan niet tolken. In plaats van dat ze het direct zegt, nee allemaal smoesjes...zucht, soms een beetje demotiverend hoor, maar we geven niet op!
Naast het werk in de community, zijn we met veel papierwerk bezig. Wij zijn de eerste vrijwilliger/stagiair dus het een en ander moet op papier gezet worden voor de volgende vrijwilligers/stagiaires.
Maar ook zijn we bezig met het uitzoeken welke trainingen er in het vervolg gegeven kunnen worden, etc.
We zitten in de laatste weken. Dat betekent dat we afgelopen weekend nog even naar 1 van de 7 wereldwonderen geweest zijn. En wel: De Victoria Watervallen in Zambia en Zimbabwe!
Echt super mooi! ECHT een wonder!!
Deze en volgende week nog werken en afscheid nemen in Tjova en dan op naar Windhoek...
Er wordt veel gevraagd wat we daar van vinden...tsja...
Aan de ene kant is het lekker als we straks
weer onze familie en vrienden gaan zien.
Aan de andere kant...hoe kan je dat uitleggen? We gaan het gewoon missen!!! Het leven, de mensen, de natuur, het weer, ALLES!
We denken maar aan het sociale leven wat we er weer voor terug krijgen, dat maakt weer een hoop goed ;) !!
Tot zover ons bericht uit het zonnige Namibie!
Zien jullie later weer!
Dikke laatste knuffel van ons!
't Is weer eventje geleden dat we de mogelijkheid hadden om op internet een bericht en foto's te plaatsen, maar vandaag zijn we d'r weer...voor de laatste keer vanuit Rundu...oke laten we het daar nog even niet over hebben.
Wat houdt ons zoal bezig hier de laatste tijd?
Even 3,5 week terugdenken.
Na oud en nieuw zijn we weer aan de slag gegaan met de oudercursussen. De thema's van deze workshops waren 'wezen en gehandicapten','goede voeding' en 'hygiene en gezondheid'. 't Is zo dat het nu erg lastig is om mensen op de cursus te krijgen omdat iedereen om zijn/haar land aan het werk is.
Zo ook 24 januari, veel mensen geinformeerd, posters opgehangen, etc, want ja, we hadden de verpleger van de kliniek uitgenodigd om te komen spreken over hygiene en gezondheid. Ja hoor, na 2 weken enorme hitte en geen 1 druppel regen...REGEN...iedereen die naar zijn land rende (op Afrikaans tempo) om te werken, tsja regen betekend eten...groot gelijk!
Dus bij ons op het terrein...9.00 uur...alleen de verpleger...
Gelukkig kwamen tussen 9.30 en 10.00 uur nog 4 mensen binnen gedruppeld en nog de werkers van het terrein, bij elkaar 7!
De verpleger was zeker een aanwinst, heeft er echt een leuke workshop van gemaakt!
Philadelphia had zeep van sponsors gehad, dus als ze een vraag stelde of een vraag goed beantwoorden kregen ze een blok zeep. Reken maar dat ineens iedereen een vraag stelde, wat hier helemaal niet gewoon is.
Na deze cursus zijn we met Angellini meegeweest de village in. Hier hoort wat uitleg bij.
Tijdens de cursus over wezen zagen we Angellini (25 jaar) voor het eerst. Zij heeft geen ouders of grootouders meer, wel een broertje van 14 jaar en zelf een kind van 1 jaar(?). Ze wilde graag weten hoe ze voor hun kon zorgen, ze vertelde dat ze (bijna) geen eten en kleding had. Ze zocht werk zodat ze voor hen kan zorgen.
Nou als iemand hier zegt dat zij wil werken om anderen te onderhouden betekend dat dat ze boven gemiddeld intelligent is hier!
We wilden haar graag verder helpen. Zij 'moest' een lijst maken van hulpbehoevende mensen in Tjova die zij kon helpen met bijvoorbeeld de was of water halen uit de rivier. Ja hoor, zij kwam een week later met een lange lijst van deze mensen. We zijn met haar langs deze mensen gegaan om te kijken of deze mensen niet zichzelf konden onderhouden of familie hadden die dat konden.
Afgelopen donderdag is ze bij een oma aan de slag gegaan om haar te wassen, water te halen en de was te doen.
Omdat zij deze vrouw helpt en dus de community ondersteunt krijgt zij in ruil daarvoor eten of kleding van Philadelphia. Als dit goed gaat kan zij ook aan de slag bij anderen mensen.
Het werk dat lukt vinden we erg leuk om te doen. Helemaal als we zo bij de mensen thuis komen.
Zo hebben we ook een paar huisbezoeken gedaan bij de mensen om te kijken wat zij willen leren en waar Philadelphia kan helpen.
Echt triest om te zien hoe bezopen de mensen 'smorgens al om 9.00 uur rondlopen!!
En dat spul moet voor de kinderen zorgen...
Het werk dat we plannen loopt uiteraard niet altijd zoals we gepland hebben.
Zo ook bij school. Wilden we na de vakantie gelijk weer onze groepjes op school starten zodat we het op tijd kunnen afronden, wordt er lekker tegen gewerkt, allemaal argumenten in de strijd gegooid. Wat blijkt 2 weken later, de lerares/tolk heeft het thuis te druk dus kan niet tolken. In plaats van dat ze het direct zegt, nee allemaal smoesjes...zucht, soms een beetje demotiverend hoor, maar we geven niet op!
Naast het werk in de community, zijn we met veel papierwerk bezig. Wij zijn de eerste vrijwilliger/stagiair dus het een en ander moet op papier gezet worden voor de volgende vrijwilligers/stagiaires.
Maar ook zijn we bezig met het uitzoeken welke trainingen er in het vervolg gegeven kunnen worden, etc.
We zitten in de laatste weken. Dat betekent dat we afgelopen weekend nog even naar 1 van de 7 wereldwonderen geweest zijn. En wel: De Victoria Watervallen in Zambia en Zimbabwe!
Echt super mooi! ECHT een wonder!!
Deze en volgende week nog werken en afscheid nemen in Tjova en dan op naar Windhoek...
Er wordt veel gevraagd wat we daar van vinden...tsja...
Aan de ene kant is het lekker als we straks
weer onze familie en vrienden gaan zien.
Aan de andere kant...hoe kan je dat uitleggen? We gaan het gewoon missen!!! Het leven, de mensen, de natuur, het weer, ALLES!
We denken maar aan het sociale leven wat we er weer voor terug krijgen, dat maakt weer een hoop goed ;) !!
Tot zover ons bericht uit het zonnige Namibie!
Zien jullie later weer!
Dikke laatste knuffel van ons!
-
30 Januari 2007 - 10:16
Arja:
Hai hai,
Wat een mooi verhaal weer. Jammer dat het bijna voorbij is, maar ook wel weer leuk dat we weer wat kunnen afspreken nienke.
Veel genieten van de laatste dagen.
Groetjes
Arja -
30 Januari 2007 - 10:25
Minke:
Haha, de Afrikaanse cultuur heeft naast mooie ook wel z'n lastige kanten hè! Weer super leuk om te lezen! En wat een leuke verrassing: een echte Afrikaanse verjaardagskaart inclusief Afrikaanse ballon :)
Dank jullie wel en ik heb zin om jullie weer te zien! Nog heel veel plezier en succes met het afscheid nemen!
Dikke squirrel kus (is dat 'drukkie'?)
Minke -
30 Januari 2007 - 11:08
Hippo:
Geweldig als ik dit allemaal weer lees, wat zullen jullie het moeilijk vinden weer naar het wilde westen te komen. Ik kan mij proberen in te denken wat dat met zich meebrengt aan emoties, je laat zo ontzettend veel achter bla bla bla...... jullie snappen dit verder wel toch?
Weet wel dat er heel veel mensen zitten te wachten hier in het wilde, koude, winderige westen, om jullie weer persoonlijk te mogen bezoeken.
Ik wens jullie alvast een hele goede reis, en bovenal heel veel sterkte met afscheid nemen van jullie mensen in namibie.
Liefs en een knuffel van Hippo. -
30 Januari 2007 - 11:30
Wisniewski's:
Nienke en Laura,
Jullie zijn geweldig!!! -
30 Januari 2007 - 11:41
Jeanette:
heeeey laura!! Wow zeg die watervallen zijn inderdaad een wonder. Wat een schitterende foto's zeg. Jammer hoor dat het er bijna opzit. Ik kan mij heel goed voorstellen dat je het super gaat missen :( Heeel veel plezier nog de laatste twee weken, geniet er nog even van. En veel sterkte met afscheid nemen van alles daar!!!
liefs Jeanette -
30 Januari 2007 - 16:21
Karin:
Lau ik weet dat je het daar ook helemaal geweldig vindt, maar nu moet je toch echt heeeel snel terugkomen want ik hou het bijna niet meer!!! :( Succes met afscheid nemen en tot heel snel! 17 daagjes! :-) Dikke Kus je little sissy -
30 Januari 2007 - 18:11
Elze:
heej:D
zoals gewoonlijk weer een heel gaaf verhaal!! Ik snap helemaal dat je dat gaat missen..! zulk werk ga ik ook zeker nog een keer doen!! geniet nog ff van je laatste daagjes en denk nog maar niet aan het weer wat je hier weer tegenkomt;)
Heel veel Liefs een baantje uut Grunn
-
31 Januari 2007 - 13:07
Moeder Bijl:
als je nog een keer terug gaat Nienke, dan ga ik mee, 'k zal nu snel je slaapkamer schoonmaken,
kus -
31 Januari 2007 - 18:53
Eric:
Gewoon even een maandje Nederlands lucht happen en dan snel weer jullie spullen pakken (als zelfs je moeder mee wil...). Of ga je dan mee naar Bulgarije? Nee, volgens mij heb je teveel een zwak voor kindertjes, daar zijn ze alleen maar bruin. Geniet er nog even van, je zult strax vaak genoeg wensen dat je er weer terug was. Succes en tot schrijfs ;) -
31 Januari 2007 - 18:54
Dompie:
Oeps 'zwarte' kindertjes, natuurlijk -
01 Februari 2007 - 21:13
Corien:
He Afro's!
Mooi verhaal om te lezen man!
k wilde jullie nog ff veel succes wensen met afscheid nemen...Gatsie, es niks an nie! Maar k vind t wel ff leuk dat jullie terug komen! De CD'tjes zijn bijna klaar! He geniet nog even van het heerlijke Windhoek! (bytheway: je kunt daarvandaan ook nog een hele mooie grot bekijken! en...t Daan Viljoen park is ook best te doen...(maar bij Etosha valt t in het niet...!)
He tot snel! take care -
01 Februari 2007 - 21:36
Leni:
Meiden,elke keer weer : fantastisch...wat jullie doen, doorgeven, beleven, inleven,...en nu komt het afscheid nemen eraan. Alle goeds gewenst, partir, c'est mourir un peu, dat zullen jullie heel goed voelen.Maar je laat ook heel veel positiefs achter in hetgeen je de mensen geschonken hebt.Denk daar niet gering over en....het thuisfront kijkt naar je uit....
Een voorspoedige reis gewenst en welkom aan de Meerkoet.
Groeten van de buren.
-
03 Februari 2007 - 11:47
Matthijs:
Erg leuk om jullie berichten te lezen, jammer dat het alweer de laatste is. Ik hoop dat jullie veel geleerd en gezien hebben, ik weet het wel zeker! En we zien jullie binnenkort wel weer in het stuk koudere Holland. Ik wil jullie alsnog een goed jaar toewensen, als jullie 'normale' leven weer gaat beginnen. Succes met alle verdere plannen. En we praten binnenkort wel weer bij.
Groetjes Matthijs -
04 Februari 2007 - 13:02
Marlien:
Tjoeperdepoepie, wat een mooi verhaal weer!
Sjonge ,over twee weekjes zijn jullie gewoon weer lekker hier...nou ja lekker...voor ons hier wel in ieder geval, maar dat betekend ook dat jullie al afscheid hebben genomen daar van het land en de mensen en het zonnetje! Sterkte daarmee he, en geniet nog maar even volop nu het nog kan!
Goede reis!!!
Tot snel!
Drukkie Marlien -
05 Februari 2007 - 08:39
Anthony:
Goede laatste weken gewenst en sterkte bij het afscheid nemen van het land en de mensen! en als je nog een gids in de stadsjungle van rotterdam nodig hebt...
adioz, anthony -
12 Februari 2007 - 11:52
Marja:
nog maar vier nachtjes!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
