Toverdokter, staarten en tot 10 leren tellen...

Thiwana?

Vorige week maandag had Johannes (1 van de werkers op het terrein) een probleem, zoals hij dat noemt. Precies een maandag geleden hadden we hem dit ook al horen zeggen. Het probleem zat hem in zijn staart.
Mensen hier zijn ontzettend bijgelovig. Hij gelooft dat er uit zijn onderrug een staart groeit die al het bloed uit zijn lichaam zuigt, waardoor hij dood gaat. Hij kon dus niet komen werken omdat hij naar de toverdokter moest om die staart te laten wegsnijden.
Een maand geleden hebben Ellen en Leoni hem naar het ziekenhuis verwezen. Dit bleek hij niet gedaan te hebben.
Hij mocht nu wel naar het ziekenhuis, maar dan moest hij zijn controlekaart laten zien, als bewijs dat hij geweest is. Voor een bezoek aan de toverdokter moest hij maar tijd vrij maken in het weekend. De toverdokter heeft zijn kind ook al gedood en het is allemaal bedrog. De toverdokter kost 300 Namibische Dollar (30 euro) en het ziekenhuis maar 20 Namibische Dollar. En dan te bedenken dat hij maar 50 Namibische Dollar per week verdient. Maar hij had net zijn maandsalaris gehad dus...
Hij vertelde dat hij naar het ziekenhuis ging. Maar goed, de volgende dag kwam Johannes niet opdagen hoor. De andere werkers wisten te vertellen dat hij toch naar de toverdokter geweest was en die zijn staart weggesneden had. Die staart wordt eraf gesneden en moet dan net zo lang bloeden tot het vanzelf stopt, zodat al het kwade eruit kan ;s
Een week later kwam hij weer opdagen. Uiteraard mocht hij niet komen werken, hij moest eerst zijn moeder en de hoofdman erbij halen om alles uit te praten...das nog lastig als die er ook heilig van overtuigd zijn dat een 'staart' heel ernstig is...Alles is weer recht gezet en hij is vandaag weer lekker zonder staart aan de slag gegaan. 't Is toch wat als je zo'n ding mee moet slepen ;)

Ter ere van 'The day of the Namibian Child' hebben we op de basisschool in Tjova een tekenwedstrijd gehouden. De winnende tekeningen zijn nu onderweg naar Nederland om als kerstkaarten verkocht te worden.
Tijdens de weekafsluiting mochten wij de prijsuitreiking houden. We hebben er lekker een feest van gemaakt door snoepjes en petjes uit te delen, die door een bedrijf gedoneerd waren. De kinderen keken al vol spanning naar ons uit en we hebben met z'n allen genoten!!
De eerste prijs: schoolgeld voor 2007 (+/-4 euro), 2e prijs: blouse van schooluniform, 3e prijs: bellenblaasset.

Hiernaast zijn we allebei ons eigen groepje met moeilijk lerende kinderen gestart, Nienke met rekenen, Laura met de Engelse taal. We vroegen ons van te voren af of ze daar wel moeite mee hadden of dat ze verlegen of onzeker zijn. Het bleek een combinatie van beide te zijn. Bij het rekengroepje zijn de kinderen tussen de 8 en 11 jaar en kunnen nog geen eens cijfers onder de 10 herkennen of benoemen. Het Engelse groepje zit in grade 4 waar ze ineens alle lessen in het Engels i.p.v. Timbukushu krijgen. Bij de betekenis van de woorden kwamen ze niet verder dan het woordje 'I'. Vind je het gek dat ze bij de rest van de vakken ook moeite hebben...?

Nog even een paar wist je datjes...
Wist je dat:
- Nienke gek is op milipap?
- We ons eerste regen en onweersbuitje gehad hebben?
- We krokodillen bij maanlicht gezien hebben in de rivier bij ons kamp?
- De vrouwen hier hard lachen als we 'thiwana' (hoe gaat het?) tegen hen zeggen?
- De principal zijn petje van de tekenwedstrijd nog steeds draagt?
- Wij (bijna) elke dag een half uur naar de school lopen (en weer terug)?
- Wij ons eerste ijsje in een maand tijd ophebben? :D
- Het hier gemiddeld tussen de 30 en 40C is?
- Het 's nachts niet meer onder de 20C komt?
- Wij onze truien weggeborgen hebben?
- Wij het bij 28C koud hebben, een lange broek aandoen en warme chocolademelk drinken?
- Wij een wasvrouw in dienst hebben, Pauline genaamd?
- Wij dit niet vervelend vinden?
- Wij genieten van alle brieven, kaartjes, mailtjes en reacties op de site die wij krijgen?
- Er eindelijk een begin aan de workshop gemaakt is?
- Ons huisje nu een dag, een paar raamkozijnen en een stukje muur heeft?
- We erg blij zijn dat dit wel opschiet?
- We over 1 week ons huisje hopen in te richten?
- We nog op een aantal foto's van mensen zitten te wachten om onze muur mee te behangen?
- Alfonsina, de juf van de lagere school, zich afvroeg of we in NL ook zo aangestaard worden omdat we blank zijn?
- Alfonsina ons verbaast vroeg of we ook rokken en bh's dragen en daarna niet meer bij kwam van het lachen?
- de kleuterschool al 3 weken dicht is omdat de juf bij iemand in het ziekenhuis is?
- De kinderen ons al herkennen en steeds enthousiaster worden als ze ons aan zien komen?
- We al kennis gemaakt hebben met een dorspsgek, die ons bij het afscheid een handzoen en neproggel gaf?
- Het hier langzaamaan al groener begint te worden?
- Nienke praat in d'r slaap...
- ... en Laura zonder het in de gaten te hebben gewoon slaapdronken terugpraat?
- Laura zich verbaast over het feit dat een hond ook hersenen heeft?
- Nienke bij gebrek aan beter de oren van de hond flappert?
- Zij toch wel stiekem de oren van haar vader mist?
- Laura als het meezit wel 3 uur per nacht slaapt?
- Zij 's ochtends toch nog eerder uit bed komt dan Nienke?
- Ze hier behalve slangen ook grote spinnen hebben?
- We alweer bezig zijn om ons visum verlengt te krijgen voor de laatste drie maanden?
- We van plan zijn hier ook een oudercursus op te zetten?
- We bezig gaan met de organisatie van een kamp voor weeskinderen in december?
- Nu onze internettijd bijna om is en we de boodschappen voor de komende weken gaan doen?
- Je ons brieven, kaarten, o.i.d., kan sturen naar:
Philadelphia, foundation for orphans in distress, (T30/04)
P.O. Box 1559
Rundu
Namibia