Hitte in december...

Op dit moment is het hier nog zeker 35 graden, zitten wij hier in ons hempje achter de computer te zweten, maar schrijven wij met liefde dit bericht voor jullie.

De afgelopen weken… ja we hebben weer heel wat gedaan. We hebben een training aan kleuterjuffen gegeven van drie dagen lang, zijn een weekendje weggeweest en zijn gestart met oudercursussen.

Eerst even over de kleuterjuffen. Een aantal weken geleden was er een vraag bij Philadelphia gekomen of wij 4 kleuterjuffen op wilden leiden. Ons was verteld dat ze een kleuterschool wilden starten en niet wisten wat ze de kinderen moesten leren. Enthousiast als wij zijn zeiden wij gelijk dat we dit wel wilden doen. Ok dit is natuurlijk niet helemaal waar we voor geleerd hebben, maar goed daar zit een mooie uitdaging in. Het gebied waar deze vier juffen vandaan komen is niet het werkgebied van Philadelphia maar we hebben de kleuterjuf van Tjova er ook bij kunnen betrekken. In Mbapuka was nog geen kleuterschool, maar voor daar hebben we een meisje gevonden die er wel graag 1 wilde starten en dus ook naar onze training kwam.
De juffen van Mbapuka en Tjova wonen op loopafstand van ons terrein dus zij konden gewoon komen en gaan. De andere vier juffen moesten aangereden worden en zouden dan hier in het security-huisje blijven slapen.
De eerste dag waren alleen de juffen uit Tjova en Mbapuka aanwezig. Ondanks dat we met een klein groepje waren, was dit een geslaagde dag. De juffen waren heel enthousiast, hadden een goede inbreng en zeiden dat ze veel van ons geleerd hadden. We hebben deze dag besproken waarom kleuterschool belangrijk is, wat voor rol ouders bij de ontwikkeling van hun kind spelen en waarom het belangrijk is een committee te hebben.
‘s Avonds toen we aan het eten waren hoorden we een auto ons pad oprijden. En ja hoor daar waren 2 van de 4 kleuterjuffen die we nog verwachten. Ook was er een baby meegebracht en een iets ouder kind (8jr) die op de dag voor de baby moest zorgen als wij met de training bezig waren. Zo sta je hier altijd weer voor verrassingen. Na hun wat eten gegeven te hebben en de douche gewezen te hebben konden we niet veel meer voor hun doen want ze bleken geen engels te spreken, dus dat werd wachten tot de tolk er de volgende dag weer was.
De laatste twee dagen van de training waren wederom succesvol. We hadden elke juf een schrift gegeven om aantekeningen te maken, en wat zo grappig was, was dat de tolk er ook een vroeg omdat hij het zo interessant vond.
Aan het begin van de training hebben wij de juffen gevraagd wat ze graag wilden leren, op deze vragen hebben wij de laatste 2 dagen antwoord gegeven. We hebben het gehad over de verschillende ontwikkelingsstadia van een kind, over gehandicapte kinderen, wezen en kwetsbare kinderen. We hebben ze een aantal christelijke liedjes geleerd, omdat ze dit ook belangrijk vonden om aan de kinderen te leren en we hebben het gehad over het belang van spel en creatieve activiteiten.
Een lang deel van de laatste dag ging ook over aids en HIV. Tegen dit probleem liepen ze veel aan en daar hadden ze dan ook veel vragen over. Omdat deze juffen en onze tolk wat beter ontwikkelt zijn dan de gemiddelde mens hier, konden zij hierover praten. Het probleem is dat de gemiddelde mens dat hier niet doet. Er ligt een soort taboe op, men praat er niet over, ontkent dat ze ziek zijn en willen niet geholpen worden. De juffen wilden van ons weten hoe ze hier mee om moeten gaan. Helaas hadden wij niet genoeg tijd meer om hier heel uitgebreid op in te gaan, maar hier zal in de toekomst nog een workshop door Philadelphia over gehouden kunnen worden.
Aan het eind van de training hielden we een evaluatie waaruit kwam dat iedereen dik tevreden was over onze training en de volgende keer zeker weer zouden komen als er een vervolgtraining kwam. Wij zijn blij om te kunnen zeggen dat wij mede dankzij onze vele sponsors uit Nederland alle juffen materiaal mee hebben kunnen geven voor hun kleuterschool. Zoals gekleurd papier, een rol wit papier, scharen, potloden, puntenslijpers, gummen en een boek over de ontwikkeling van een kind. Namens hen: Baie dankie!

Na deze training waren wij natuurlijk volkomen afgedraaid en hard toe aan een weekendje weg (in een boomhut) om even bij te komen, in een andere omgeving te zijn en andere mensen te ontmoeten. Dit laatste is toch iets wat je hier heel erg mist. Je zit met z’n vieren op het terrein en verder zie je alleen de lokale mensen die, met alle respect, toch iets minder goed ontwikkeld zijn.
Dus op naar ‘Ngepi Camp’, zo’n 70 km bij ons vandaan aan de Kavango rivier.
Hier hebben we heerlijk uit kunnen rusten, leuke mensen ontmoet, en heel erg veel van de natuur genoten. Is toch weer eens iets anders… ipv wakker worden van je wekker, wakker worden van vechtende nijlpaarden (seekoeie). Vanuit je bed of hangmat, vlak voor je boomhut, nijlpaarden zien zwemmen is iets dat je meegemaakt moet hebben, echt waanzinnig! Geloof ons!

Na een weekendje weg kan je weer hard aan het werk, toch? Dat hebben we dan ook gedaan. De eerste oudercursus is al achter de rug. We hebben op dinsdagmiddag een poster opgehangen bij de cuca shop om alle jonge moeders uit te nodigen. Woensdagmorgen stonden er 20 moeders en een zooi jonge kinderen voor ons hek. Te wachten op ons, want ze zijn als de dood voor onze honden….
We hebben net als bij de training van de juffen, UNICEF-posters gebruikt, maar we merkten dat deze vrouwen een stuk minder ontwikkeld zijn. De cursus voor moeders ging dan ook een stuk moeizamer, omdat ze nauwelijks inbreng hadden of reactie gaven op wat wij vertelden. Ondanks dit was het toch erg leuk en zeiden ze dat ze veel geleerd hadden en de volgende keer weer zouden komen. Met deze moeders hebben we het ook gehad over het belang van de kleuterschool voor hun kinderen. En hebben we ze geleerd hoe ze met hun kinderen kunnen spelen.

Morgen begint het kamp voor weeskinderen, in ons volgende verslag kunnen jullie hier uitgebreid over lezen. Hier hebben we onwijs lang naar uitgekeken en hebben we echt heel veel zin in!

Jullie kunnen ons natuurlijk nog steeds schrijven naar:
Philadelphia foundation for orphans in distress,
P.O. Box 1559 Rundu
Namibia

We kijken weer uit naar jullie reacties op ons verhaal, laat ook gerust weten hoe het in Nederland (en wijde omstreken) gaat!

Drukkie van ons en geniet julle sinterklaasfeest!

Ps: foto's volgen nog...